Als ik met de zon achter me in het water in een sloot kijk, zie ik mijn schaduw op het water. Vaak lijkt het ook alsof er een soort bewegende stralen rond de schaduw van mijn hoofd naar buiten steken, met mijn hoofd als centrum.
Hoe kan dit? Het water is een troebel, met algen en plantjes erin, maar wel helder genoeg om een paar decimeter diep te kijken.
John van der Sloot
Deze pagina van Wikipedia toont een vergelijkbaar verschijnsel:
https://en.wikipedia.org/wiki/Anticrepuscular_rays
Volgens mij ontstaat de “heiligenschijn”, zoals beschreven door John van der Sloot als volgt:
De zonnestralen lijken samen te komen in het verlengde van de zon en waarnemer (de schaduw van het hoofd). Dit is een gevolg van perspectief, aangezien de stralen in werkelijkheid nagenoeg parallel verlopen.
Deeltjes in het water verstrooien het licht, zodat het verloop van de stralen door het water zichtbaar wordt.
De stralen zelf (variatie tussen meer en minder licht) ontstaan door breking van het licht aan het golvende wateroppervlak.
Voor plaatjes verwijs ik natuurlijk graag weer naar Wikipedia: https://en.wikipedia.org/wiki/Caustic_(optics)
