De Zwitserse stad Basel ligt boven op een ware seismische hotspot.

Onderzoekers uit Basel, Zürich en Straatsburg vonden na lang zoeken de precieze oorsprong van de vernietigende aardbeving die in 1356 de stad Basel grotendeels in puin legde. Het onderzoek, dat gisteren in Science werd gepubliceerd, voorspelt ook wanneer een eventuele volgende aardbeving in het gebied verwacht kan worden.
Een langgerekte rotsrichel aan de zuidkant van Basel verraadt de aanwezigheid van een breuk in de aardkorst. In de afgelopen 8500 jaar vonden langs die breuk drie aardschokken plaats, waardoor het aardoppervlak aan de ene kant van die breuk bijna twee meter omhoog kwam. De onderzoekers analyseerden de deformaties van gesteenten aan het oppervlak van de breuk. Om in de diepte te kunnen ‘kijken’ gebruikten ze radartechnologie en seismografie en maten ze de elektrische geleidbaarheid van de bodem. Ook analyseerden ze gruis en organisch materiaal dat tijdens of vlak na een aardbeving de breuk in moet zijn gespoeld. Dit materiaal dateerden ze met de C14-methode. Ze concludeerden dat de laatste grote aardbeving langs deze breuk tussen 610 en 1475 AD moet hebben plaatsgevonden. Dit komt overeen met de historische gegevens over de beving in 1356.

Basel werd in 1356 getroffen door de hevigste aardbeving in de Europese geschiedenis.

Basel wordt waarschijnlijk voorlopig niet door nog zo’n aardbeving getroffen, denkt Mustapha Meghraoui van de Universiteit van Straatsburg. “Uit onze dateringen concludeerden we dat aardbevingen langs deze breuk voorkomen met een periodiciteit van 1500 tot 2500 jaar.” Dat duurt dus nog wel even. Meghraoui denkt wel dat het verstandig is als men alvast veiligheidsmaatregelen treft. “Door de aanwezigheid van kernenergiecentrales en chemische industrie kan elke seismische activiteit in dat gebied rampzalige gevolgen hebben.”

Nienke Beintema