‘De kleur van de haat is ons eeuwig symbool’. Luidkeels zongen we, als studenten exacte wetenschappen, deze eerste woorden van ‘ons’ couplet in Sociëteit Symposion. Alle zeven faculteiten van de Utrechtse universiteit kwamen aan de beurt, en elk hadden ze hun kleur. Geel, dat was de kleur van de bèta’s in het vaandel van de universiteit.
Decennia later springen de woorden van het lied moeiteloos tevoorschijn uit mijn geheugen. De trigger is een kunstwerk dat deze maand in Utrecht zichtbaar is, genaamd Sol lumen. Vanuit het W.C. van Unnik-gebouw, vroeger officieel Transitorium II en in spraaktaal trans-2, maar nu vernoemd naar een theoloog, zullen zeven laserstralen zich richting Domtoren een weg door zuurstof, stikstof en fijnstof banen. En inderdaad, de stralen hebben de zeven kleuren die als banen voorkomen in de vlag van de Universiteit Utrecht, ofwel de kleuren van de diverse faculteiten (theologie, medicijnen, exacte wetenschappen, rechten en economie, diergeneeskunde, aardwetenschappen en geesteswetenschappen).
Uiteraard is er een feestelijke reden voor dit lichtschouwspel van Laserfabrik. 375 jaar geleden, op 26 maart 1636, sprak Gisbertus Voetius namelijk de inaugurele rede van de Universiteit Utrecht uit. En dat is niet de enige reden voor feest. De Uithof, waar die laserstralen vanaf de 19e verdieping van het W.C. van Unnikgebouw komen, bestaat dit jaar vijftig jaar. En de studentenvereniging op het Lucas Bolwerk, Unitas SR, viert dit jaar ook een feestje, het eerste centennium.
Volop redenen dus om dit jaar een paar keer richting Utrecht te gaan. Ik denk dat ik begin ergens in de week van 20 tot 26 maart, en dan ’s avonds rond acht uur een kijkje neem nabij Sociëteit Symposion, op het Lucas Bolwerk. Wie weet zie ik dan in oostelijke richting, in het avondlicht, de gele straal naast die andere zes kleuren het luchtruim doorklieven.
