Mogen we aandacht besteden aan ongepubliceerd onderzoek? Sommige wetenschappers vinden van niet. Als journalist zeg ik: ‘Ja, zo lang je het er maar duidelijk bij vermeldt.’
Dat gaat op voor de nieuwe theorie van Erik Verlinde. De Nederlandse fysicus vertelde NWT-redacteur George van Hal uitgebreid over zijn nieuwe ideeën over het ontstaan van het heelal. Die klinken fascinerend, maar de bijbehorende formules kon hij nog niet geven, omdat hij zijn theorie dan niet meer kan publiceren in een wetenschappelijk tijdschrift. Dus we vermelden er in het maartnummer bij dat andere wetenschappers hun kritische oog nog niet over de nieuwe kennis lieten gaan in de zogenoemde peer review.
Dat klinkt onbetrouwbaar. Waarom vallen we jullie daar dan nu al mee lastig? Omdat we ervan uitgaan dat Verlinde degelijk onderzoek verricht en, als iets echt baanbrekend is, we niet willen wachten tot de discussie tussen fysici al achter de rug is. Want als hij zijn theorie kan bewijzen, dan is Verlinde een nieuwe Einstein.
Verlinde won vorig jaar de Spinozapremie, de hoogste Nederlandse wetenschapsprijs. Hij is dus niet de minste en hij is zeer overtuigd van zijn gelijk. Hij heeft een goede naam en zal die niet zomaar op het spel zetten om te scoren. We weten bovendien dat hij zijn ideeën al heeft besproken met collega’s die hij vertrouwt.
Verlinde zorgt dus zelf al op zijn manier voor een soort peer review. En aangezien zelfs de grootste critici zijn verhaal niet als onzin terzijde schuiven, durven wij het aan om ook onze kritische lezers te betrekken bij het spannende gedachtespel van deze poldereinstein.