Om een nabije ster draaien maar liefst zes tot zeven planeten. Drie tot vijf van deze planeten zijn ‘superaardes’ waarop leven zou kunnen bestaan.
Astronomen vonden nooit eerder zoveel planeten in de leefbare zone van een ster. Voorheen leek het alsof de ster hoogstens drie planeten met zich meedroeg, maar onlangs ontdekten onderzoekers nog eens vier werelden. Daarmee staat de teller op zeven in totaal – waarvan drie in de leefbare zone. In dit gebied, op de juiste afstand van de ster, kan een planeet vloeibaar water bevatten waardoor leven zou kunnen ontstaan.
Vijf planeten zijn zogeheten superaardes: planeten die zwaarder zijn dan de Aarde, maar niet meer van tien keer zo zwaar. Ze horen bij de ster Gliese 667C, die uit een derde van de massa van de zon bestaat. De ster staat op een afstand van 22 lichtjaren van de aarde, wat relatief dichtbij is in astronomische termen.
Omdat de ster veel minder helder is dan gemiddeld, ligt zijn leefbare zone relatief dichtbij. ‘Omdat de planeten dichtbij hun ster staan, roteren ze synchroon door getijdeneffecten. Dat betekent dat dezelfde kant van de planeet altijd naar de ster gericht staat’, zegt de Amerikaanse astronoom Rory Barnes in een persverklaring. Op een kant van de aarde is het dus altijd dag, terwijl de andere zijde een eeuwige nacht doorgaat. ‘Gelukkig weten we dat ook in deze toestand de planeet nog steeds leven kan bevatten.’ Ook op twee planeten die net buiten de leefbare zone vallen, zou onder de juiste voorwaarden leven kunnen bestaan.
Het lijkt erop dat het voor zwakke sterren niet ongebruielijk is meerdere planeten te hebben. Als dat klopt, zou de teller van het aantal bewoonbare planeten in ‘onze’ omgeving flink omhoog schieten.
Bron: Rene Heller