Alsof de Tyrannosaurus rex nog niet angstaanjagend genoeg was. In Canada is een skelet opgegraven dat ooit toebehoorde aan de zwaarste tot nu toe bekende T. rex. Daarmee is het het grootste landroofdier uit de geschiedenis. Het lijkt erop dat tot nu toe is onderschat hoe groot vleesetende dinosauriërs konden worden.
Al geruime tijd werd vermoed dat de T. rex kanshebber was voor de titel ‘grootste vleesetende dinosaurus ooit’. Dat vermoeden werd groter door de vondst van Sue – een voor 90 procent compleet T. rex -skelet opgegraven in 1990. Nu is de bevestiging gevonden in de vorm van het grootste dier in zijn soort ter wereld: Scotty.
‘We hebben het hier over een verschil van 400 kilo’, zegt Scott Persons van de universiteit van Alberta, Canada. Volgens de berekeningen van zijn onderzoeksgroep woog Sue al een indrukwekkende 8460 kilo, maar Scotty ging daar fors overheen: hij zou 8870 kilo hebben aangetikt op de weegschaal. 400 kilo staat gelijk aan het gewicht van twee à drie volwassen leeuwen.
Proost
Scotty werd al begin jaren negentig ontdekt, net als Sue. Zijn naam heeft hij te danken aan een fles Schotse whisky, gedronken door de gravers om te proosten op de vondst. Doordat zijn beenderen in bijzonder hard gesteente verborgen lagen, duurde het een eeuwigheid om hem uit te graven.
‘Nu konden we pas het grote geheel bekijken’, zegt Persons. ‘En toen we dat deden stonden we perplex, want het beest is echt enorm.’
Strikt genomen is Scotty niet de langste of hoogste T. rex ooit gevonden, maar zijn botten zijn het meest uit de kluiten gewassen. Persons en collega’s gebruikten een aantal methodes om te berekenen hoe zwaar Scotty zou zijn geweest. Zo werd de omvang van Scotty’s dijbeen gebruikt om te berekenen hoe veel gewicht zijn benen konden dragen.
Oud beestje
De onderzoekers denken te weten waarom Scotty zo zwaar was: zijn botten suggereren dat hij nogal oud was, vermoedelijk de dertig gepasseerd. Vermoedelijk was T. rex al geruime tijd volgroeid, en is hij bij het ouder worden flink wat kilo’s aangekomen.
De implicaties van deze theorie zijn groot. Andere theropoden, de groep vleesetende dinosauriërs waar T. rex onder valt, zijn wellicht ook pas op latere leeftijd uitgedijd. De kans dat dit vermoeden snel bevestigd kan worden is klein: het leven voor deze dinosauriërs was zwaar, waardoor de meesten geen lang leven beschoren was. Fossielen van oude dinosauriërs zijn dus schaars. Het gevolg is dat we vermoedelijk onderschatten hoe reusachtig ze waren.
Steve Brusatte van de universiteit van Edinburgh zegt dat veel paleontologen lang hebben uitgekeken naar een volledige beschrijving van Scotty. ‘Het is vermoedelijk het best beschikbare beeld van hoe de grootste, oudste, meest volgroeide dino’s eruit moeten hebben gezien’, zegt hij.
Gekkere exemplaren
Nu we weten dat Scotty de zwaarste T. rex ooit gevonden lijkt te zijn, moeten we wellicht ons beeld van grote theropoden als geheel ook bijstellen. ‘Nieuwe ontdekkingen kunnen nog grotere of gekkere exemplaren aan het licht brengen’, aldus Brusatte.
Waarom T. rex zo groot kon worden is nog een mysterie, zegt Persons. Andere grote theropoden leefden in verzachtende omstandigheden die hun omvang kunnen verklaren. Zij leefden bijvoorbeeld in water, dat hun gewicht ondersteunde, of ze jaagden op trage dino’s die niet moeilijk waren om te vangen.
Maar T. rex leefde op droog land en moest jagen op relatief snelle dieren. Persons: ’Dus waarom de Tyrannosaurus zich tot zo’n log gevaarte ontwikkelde? Daar hebben we geen antwoord op.’
