Hoe komen wetenschappers tot dat ene inzicht dat het verloop van hun carrière bepaalt? Daarover vertellen ze in de rubriek Eureka, elk weekend in het AD, verzorgd door de redactie van New Scientist. Deze week: Gijs Schumacher, universitair hoofddocent politicologie aan de Universiteit van Amsterdam.
‘In de politiek komt alles samen: inhoudelijke zaken, strategie en beleid. Maar bijna nog belangrijker zijn de niet-inhoudelijke dingen: de emoties.
Emoties spelen een enorm belangrijke rol in hoe wij informatie verwerken. Je kan emoties ook niet ‘uitzetten’. Emoties kan je op twee manieren meten: middels zelfrapportage of door fysiologische metingen. Mijn grootste moment van inzicht was toen ik zag dat het niet een of-of-, maar een en-en-kwestie is.
Ik kan jou een filmpje laten zien over migratie, en je achteraf vragen of je hier boos of angstig van werd. Dit is zelfrapportage. Dit is hoe emoties gewoonlijk gemeten worden. Het emotionele proces begint echter al veel eerder dan het bewustzijn. Je lichaam kan bijvoorbeeld een angstige reactie hebben bij het thema migratie, maar je bent je daar soms helemaal niet bewust van. Daarvoor gebruiken we ook de fysiologische metingen. We kijken bijvoorbeeld naar vochtafgifte op de vingers of naar activiteit van gezichtsspieren.
Voor de meeste onderzoekers is dit een welles-nietes-kwestie: óf je doet zelfrapportages óf fysiologie. Maar ze zijn eigenlijk allebei interessant, en hebben allebei een onafhankelijk effect. En ze zijn zelden gecorreleerd. Zo kan iemand zeggen boos te zijn, maar geen boze gezichtsuitdrukking hebben. Of iemand claimt niks te voelen, terwijl de vochtafgifte op de vingertoppen toeneemt.
Ons inziens heeft dit te maken met dat het rapporteren van emotie ook gemotiveerd gedrag is. We hebben in dit verhaal nog wel wat werk te doen, maar de eerste stap is gezet met een mooie publicatie van een onderzoeksartikel in de American Political Science Review.
Natuurlijk spelen emoties ook een grote rol bij de Amerikaanse verkiezingen aanstaande dinsdag. Boosheid en verontwaardiging natuurlijk, maar denk ook aan positieve emoties, zoals trots op je kandidaat. Wie er gaat winnen? Ik denk Biden.’