Hoe komen wetenschappers tot dat ene inzicht dat het verloop van hun carrière bepaalt? Daarover vertellen ze in de rubriek Eureka, elk weekend in het AD, verzorgd door de redactie van New Scientist. Deze keer: Yvonne Kerkhof, onderzoeker en docent bij de Saxion Hogeschool.
‘Dementie is een syndroom dat een progressief verloop heeft en waarbij met name bij de cognitieve functies een achteruitgang is te zien. Denk aan het geheugen, het logisch redeneren, het plannen van activiteiten en het structureren.
Rond 1995 werkte ik als oproepkracht bij een verpleegtehuis in Utrecht. Op die plek kreeg ik het grootste inzicht in mijn leven. Ik deed mijn ronde langs een hele hoop patiënten en ik zag zoveel personen die passief in hun stoel zaten. Of lagen. Soms vastgemaakt, of achter een gesloten deur. Eigenlijk waren het geen mensen meer: dementie was hun identiteit geworden. Het had niks menswaardigs. Wellicht hadden ze nog talenten, maar daar werd niet meer naar gevraagd. ‘Hier moet ik wat mee’, was toen mijn gedachte. Dat is uiteindelijk ook gebeurd.
In samenwerking met de mensen, het Amsterdam Universitair Medisch Centrum, het Radboud Universitair Medisch Centrum, een softwarebedrijf en met hulp van heel veel studenten hebben we FindMyApps ontwikkeld. Dat is een tabletprogramma gericht op mensen met beginnende dementie. Ze kunnen vaak niet alles meer doen wat ze voorheen wel deden, en hebben ondersteuning en structuur nodig. Bijvoorbeeld bij het vinden van de weg, of het innemen van medicatie. FindMyApps kan mensen helpen meer grip te krijgen op hun leven, maar kan ze ook ondersteunen in het ontplooien van zinvolle activiteiten die ze nog wél kunnen.
Iedereen, ook mensen met dementie, wil het gevoel hebben ertoe te doen. Dat maakt deze app mogelijk. Dat is van groot belang, want het aantal mensen met dit syndroom groeit enorm. In 2050 hebben meer dan een half miljoen mensen dementie.’