Het cosmeticamerk L’Oreal heeft onthuld dat het binnenkort menselijke huid zal 3D-printen. Het doel van deze wat vreemd klinkende onderneming: het testen van cosmeticaproducten op de kunstmatig geproduceerde huid.
Bron: Wikimedia Commons/Frettie
Het principe dat je huid kunt 3D-printen, was al langer bekend. De 3D-printer legt lagen van menselijke cellen in een soort ‘mal’ van hydrogel, waar de cellen verder kunnen ontwikkelen. Een bloedvervanger houdt de cellen in leven. De techniek die L’Oreal zal gebruiken, verschilt een beetje van deze beproefde methode. Samen met bio-engineering bedrijf Organovo komt het cosmeticabedrijf met een printtechniek waarbij de hydrogel mal niet nodig is. Rond 2020 wil het bedrijf het proces hebben geautomatiseerd.
Resten van plastische chirurgie
L’Oreal gebruikt momenteel ook al huidmonsters om hun producten op de testen. Deze rollen echter niet uit de 3D-printer. Mensen die plastische chirurgie ondergaan, doneren hun huidweefsel aan de cosmeticagigant, die het weefsel vervolgens laat groeien tot nieuwe cellen en uiteindelijk tot stukjes huid. Zo produceert L’Oreal elk jaar meer dan honderdduizend huidmonsters van elk een halve vierkante centimeter groot. De monsters bestrijken een groot deel van het ‘huidspectrum’, zowel wat betreft leeftijd als huidskleuren. Een deel van de gemaakte monsters verkoopt L’Oreal aan concurrerende cosmeticabedrijven.
Dierproeven
De oude huidgroeimethode, evenals de nieuwe 3D-printmethode, zijn ontwikkeld als alternatieven voor het testen van cosmetica op proefdieren. Sinds 2013 is het testen op proefdieren volledig verboden in de EU. Toch moeten bedrijven de veiligheid van hun producten kunnen garanderen. Het 3D-printen van huid kan uitkomst bieden: hiermee kan het bedrijf huid op een grotere schaal produceren.
Andere toepassingen
Andere organisaties zijn ook volop bezig de 3D-huidprintmethode te perfectioneren. De toepassingen liggen dan wel in een andere hoek, zoals het produceren van huid voor de behandeling van bijvoorbeeld brandslachtoffers. Een vergelijkbare printtechniek kan overigens ook worden gebruikt om organen en andere weefsels te maken, zoals een blaas of spieren.
Lees ook: