Afgelopen weekend ben ik naar de Bodies tentoonstelling geweest op de steeds mooier wordende Wilhelminapier in Rotterdam. Nu ben ik enigszins geschoold in de museumwereld, en de moed zonk mij dan ook in de schoenen toen bleek dat Las Palmas II eigenlijk gewoon een tent was, die naast het ‘echte’ Las Palmas stond. Het feit dat we van tevoren kaarten moesten kopen en een keuze dienden te maken voor een half uur waarin je naar binnen wilde, stemde me ook al een beetje ongerust. Wat zou dit voor commerciële kermis worden?!

Eenmaal binnen viel het enorm mee; het was er niet eens zo warm en van het tent-gebeuren was weinig te merken. Wel was het gigantisch druk, maar als anatoom hoefde ik gelukkig de bordjes niet echt te lezen. Hoewel ik het in het begin vervelend vond dat er zoveel mensen waren, stemde de drukte me eigenlijk wel positief. Want hoeveel mensen hebben dit nog nooit gezien, en komen hier hun eerste blik werpen in hun eigen lichaam? Iedereen dromde rond de prachtig geprepareerde lijken, lijkjes en organen, en velen waren duidelijk onder de indruk.

En niet onterecht ook – het werk van het team van Von Hagens is geniaal uitgevoerd, en voor iemand met liefde voor het vak zoals mezelf ook nog bewonderenswaardig, want ook ik zie niet dagelijks twee vrijende mensen voor mijn neus. Vooral niet als ze geen huid meer hebben en de dame in kwestie in tweeën gespleten is en haar orgaanpakket mist.

Veel mensen waren ook erg onder de indruk van de zieke organen – wat gebeurt er met je lever bij veel vet eten of overmatig alcoholgebruik? Hoe ziet een obees persoon er in doorsnee uit? Ook de rokerslong kon niet ontbreken natuurlijk. Nu maar hopen dat dit meer effect heeft dan de dikke zwarte letters op sigaretten en snoepverpakkingen..

(Goed kijken; de doorsnede ligt op een spiegel. Maar de gele rand vet is duidelijk te zien; zoals in de onderkin of boven aan de rug!)

Natuurlijk, 16 euro voor twee uur anatomieles is misschien een beetje prijzig, zeker als je daarvoor met zijn honderden door een tent gedreven wordt, maar toch zie ik een hoop gouden randjes om deze wolk. De fascinatie die zichtbaar is bij het publiek geeft me moed voor de toekomst – van dit soort dingen moeten we het helaas steeds meer hebben met afnemende wetenschap op school, en het is goed dat die interesse er ook zonder de ‘push-strategie’ van school nog is. Ik kijk nu al uit naar al die mensen die naar aanleiding hiervan gaan kiezen voor biologie, geneeskunde of voedingskunde…het zou een mooie lange vinger zijn naar een overheid die zijn handen overal maar vanaf trekt.