Kunstenaar Jalila Essaidi maakte met behulp van spinnenzijde een kogelvrije menselijke huid. Ze kreeg daarbij hulp van onderzoekers die wel wat zagen in haar opmerkelijke idee.
Hoe kwam je op het idee om een kogelvrije mensenhuid te maken?
‘In 2001 las ik een verhaal over de Amerikaanse wetenschapper Randy Lewis, die transgene geiten had gemaakt. Doordat die geiten ook spinnengenen hadden, produceerden zij in hun melk spinnenzijde die tienmaal zo sterk is als staal. Een van de genoemde toepassingen van die zijde was de productie van kogelvrije vesten. Toen dacht ik: waarom zouden we eigenlijk nog vesten maken? Is het niet veel interessanter als we zélf kogelvrij kunnen worden, door die spinnenzijde letterlijk onder de huid te stoppen?’
Vond niemand je idee eigenlijk eng?
‘Tot mijn verbazing niet, nee. Ik krijg nu nog mailtjes van militairen die zich vrijwillig aanmelden als proefpersoon. Ook kreeg ik reacties van moeders die zich afvroegen of ze hiermee hun kinderen konden beschermen tegen stoten en vallen. Weer anderen vergeleken het met Spider-Man en Superman. We leven tegenwoordig in een andere tijd. Mensen komen vaker in aanraking met dit soort ideeën via mediaberichten. Het bizarre is genormaliseerd.’
Ga je de kogelvrije huid nog doorontwikkelen?
‘Ja. Bij een proef bij het Nederlands Forensisch Instituut hebben we gewerkt aan een huid met vier laagjes spinnenzijde, waarop we met halve snelheid kogels uit een .22 kaliber geweer hebben afgevuurd. We gaan nu nog een proef doen met meer lagen spinnenzijde en kogels op volle snelheid.’
Lopen in de toekomst straks dus echt kogelvrije mensen rond?
‘In theorie zou je mensen genetisch zo kunnen aanpassen dat ze zelf de spinnenzijde onder de huid aanmaken, maar dat gaat te ver. Dan krijg je ethische problemen.
Wordt iemand die je voor de geboorte laat aanpassen dan bijvoorbeeld geboren als soldaat?
Het idee van de kogelvrije huid is meer iets om over na te denken. We hebben onze experimenten ook niet bij mensen uitgevoerd, maar met huid afkomstig uit afval van plastische chirurgie. We lieten de huid groeien op een weefsel van spinnenzijde. Die techniek kan in de toekomst misschien worden gebruikt om grotere, stabiele stukken huid te maken. Daarmee zou je bijvoorbeeld brandwonden kunnen behandelen.’
Jalila Essaïdi gebruikt de biologie ,de ecologie en de levenswetenschappen als artistiek medium. Haar boek bullet
proof skin, met voorwoord van Robbert Dijkgraaf, is te bestellen op http://jalilaessaidi.com/book