Nijmeegse Nobelprijswinnaars? Lamenielache!
‘De Radboud Universiteit feliciteert haar Nobelprijswinnaars Geim en Novoselov’ zo kraaide een gekleurde advertentie in de kranten, deze donderdag. Succes kent vele vaders – maar ook onechte, zo blijkt maar weer.
Geim is een Rus die nergens thuis hoort. Zoals zoveel fysici met ambitie zijn ze voortdurend onderweg – een vaderland hebben ze niet. Aangetrokken door de supermagneet aldaar verbleef hij korte tijd in Nijmegen (waar een andere natuurkundige Roma, Novoselov, bij hem promoveerde) en deed hij daar wat experimenten, maar hij vond de arbeidsomstandigheden in Nijmegen (en Nederland) veel te star, te hiërarchisch, en pakte zijn koffer. Die koffer, en die van Novoselov, staan momenteel in Manchester. Daar werkt hij nu aan zijn prijswinnende ontdekking: grafeen. Manchester zegt hem niks. Amerika lonkt, ongetwijfeld, maar Azië ook.
Om in Nijmegen (in een Europees lab) te mogen werken moest hij een Nederlands paspoort aanvragen. Dat is in zo’n geval snel geregeld (alhoewel, frustrerend langzaam, vergeleken met het buitenland), en ook dat zegt hem ongetwijfeld niks. Hij heeft meer van die boekjes. En toch is de toekenning van de prijs plots reden voor een infantiel soort wetenschappelijk nationalisme. De rest van de wereld had het niet in de gaten (gelukkig maar), maar in Nederland deed iedereen net alsof ‘wij’ een prijs hadden gewonnen. En nu spreekt Nijmegen, waar het slecht werken is, onbeschaamd van ‘haar’ Nobelprijswinnaars. Je moet het lef maar hebben.
- Een groot geleerde heeft allang geen vaderland meer. Laten we daarom voortaan duidelijk zijn:
- Het geboorteland van de winnaar doet er niet toe. Geboren worden is toeval, en in de meeste landen mag je blij zijn als de regering je niet laat verhongeren.
- Een universiteit waar de winnaar ooit heeft gewerkt, moet ook zijn mond houden. Universiteiten, daar heb je als onderzoeker meer last dan gemak van.
- Een paspoort zegt niks.
- Een woonplaats zegt al helemaal niks.
Geim heeft zijn Nobelprijs uitsluitend en alleen aan zichzelf te danken. Nederland in het algemeen, en Nijmegen in het bijzonder, passen slechts schaamte omdat we deze geleerde, waarvan iedereen wist dat hij tot grote dingen in staat was, geen ruimte hebben geboden, en gewoon hebben laten gaan.
