Twee rekken met spijkerbroeken stonden naast elkaar in de kinderkledingwinkel. De broeken aan het ene rek waren twintig euro, die aan het andere rek vijf. Het was het enige verschil.
We pakten een broek van vijf euro, en liepen ermee naar de kassa. “Waarom zijn sommige broeken twintig euro, en andere vijf?”, vroeg ik. “O, nieuwe collectie”, zei het meisje achter de kassa. “Nieuwe collectie?”, zei ik.
Het meisje ging wat langzamer praten nu, duidelijker ook – in haar ogen meende ik een vleugje meewarigheid te bespeuren. “De nieuwe collectie is binnen”, articuleerde ze, “dus de oude collectie moet weg. Dus is de oude collectie vijf euro, en de nieuwe twintig.”
test 1 - Center images in content - premiumbericht
Lorem ipsum odor amet, consectetuer adipiscing elit. Curabitur netus elit tortor iaculis cras. Metus arcu dictum duis placera ...
“Maar ze zijn precies hetzelfde!”, zei ik.
“Ja, ze zijn precies hetzelfde”, zei het meisje. “Tasje erbij?”
Dat leek me wel handig.
Op weg naar huis maakten we een tussenstop bij de supermarkt om bananen te kopen. Naarstig ging ik op zoek naar de oude collectie. Die was niet te vinden – hij lag al op de afvalhoop.
