Het zorgt voor nogal wat opschudding: de brief waarin 16 wetenschappers in de Wall Street Journal verkondigden dat het klimaat niet meer opwarmt en het ‘kleurloze, reukloze’ broeikasgas CO2 ten onrechte als boosdoener wordt afgeschilderd.

De brief werd vertaald en afgedrukt in de Volkskrant. Samen met mijn collega Martijn van Calmthout heb ik daarop geantwoord – enfin.

Maar een eye-opener was het toen ik in de aanloop naar dat antwoord eens opzocht wie die 16 geleerden eigenlijk waren. Ik had al vagelijk gehoord dat er maar vier ook echt hebben gepubliceerd over klimaatonderzoek, en van een paar wist ik al dat ze banden hadden met de fossiele industrie.

Laat me ze even aan u voorstellen, de zestien ‘klimaatsceptici’. Hun gemiddelde leeftijd is 72 jaar. Zes hebben duidelijke en directe banden met de olie-industrie. Tien komen uit een hoek die inhoudelijk niets met het klimaat te maken heeft (cardiologie, marketing, elektrotechniek). Drie van hen (Zichichi, Tennekes en Allegre) staan bekend als tamelijk excentriek.

En haast allemaal zijn ze verbonden aan rechts-conservatieve ‘denktanks’ en lobbygroepen zoals het Marshall Institute, de Lavoisier Group, het CATO Institute, het Annapolis Centre, de World Federation of Scientists of de Global Warming Policy Foundation.

Met zulke vrienden heb je geen vijanden meer nodig. Toch?

Claude Allegre
(1937, Fr)
Gepensioneerd geochemicus, oud-minister van onderwijs. Beweerde onder meer dat het gezondheidsrisico van asbest een ‘psychose gecreëerd door linksisten’ was. Zijn boek ‘L’Imposture Climatique’ bevatte zoveel verdraaiingen van de feiten dat ruim 500 Franse geleerden ertegen protesteerden bij de minister voor wetenschap.

 

J. Scott Armstrong
(1937, VS)
Gepensioneerd hoogleraar marketingwetenschap en expert op het gebied van overtuigingskracht en ‘forecasting’: bepalen of een product succesvol zal zijn of niet. Kwam in 2008 min of meer toevallig bovendrijven als zelf uitgeroepen ‘expert’ op het gebied van ijsberenstatistieken. Consulteert voor onder meer de CIA en het Pentagon.

Jan Breslow
(1943, VS)
Gerespecteerd cardioloog en voormalig president van de American Heart Association. Maar is geheel nieuw in het klimaatdebat.

Roger Cohen
(1938, VS)
Gepensioneerd fysicus en voormalig topman bij ExxonMobil, waar hij 25 jaar werkte en hoofd ‘strategische planning en programma’s’ was. Lobbyde namens het Marshall Institute, een rechts-conservatieve denktank die eerder onder meer lobbyde voor de tabaksindustrie, tegen de vermindering van CFK’s en tegen het bestaan van zure regen, bij het Amerikaans natuurkundig genootschap APS voor afzwakking van het standpunt inzake klimaatverandering. Tevergeefs.

William Happer
(1942, VS)
Gepensioneerd fysicus (optica, spectrometrie), oud-topambtenaar bij het Amerikaanse ministerie van energie en president van het Marshall Institute. Betrokken bij onder meer adviesgroepen voor het Amerikaanse leger en de luchtmacht en de Global Warming Policy Foundation, een rechts-conservatieve denktank die zich verzet tegen CO2-regulering.

William Kininmonth
(Australië)
Gepensioneerd meteoroloog en oud-hoofd van de klimaatsectie van het Australische KNMI. Betrokken bij diverse conservatieve denktanks en lobbyclubs, zoals het Science & Public Policy Institute en de Lavoisier Group. Publiceerde echter nooit als wetenschapper over klimaatonderzoek.

Richard Lindzen
(1940, VS)
Gepensioneerd en erkend atmosfeerfysicus, nota bene co-auteur van het IPCC-rapport in 1995 en 2001, maar ook luidruchtig ontkenner van de versnelde opwarming van de aarde en als zodanig een notoir ‘klimaatscepticus’. Werkt samen met het CATO instituut, een rechtse denktank van de olie-industrie, en maakt er nooit een geheim van warme banden te hebben met ExxonMobil. Daarnaast verbonden aan het Marshall Institute en de Global Warming Policy Foundation.

James McGrath
(1937, VS)
Gepensioneerd chemicus en onderzoeker van plastics en lijmen. Werkte onder meer bij Goodyear en Union Carbide Chemicals. Ontving vele tonnen subsidie van oliebedrijven als Shell, ExxonMobil en vele anderen.

Rodney Nichols
(VS)
Toegepast fysicus, lid van het Marshall Institute, voormalig CEO van de New Yorkse Academy of Sciences. Deed nooit actief onderzoek naar klimaat.

Burt Rutan
(1943, VS)
Gepensioneerd luchtvaartingenieur en bekend vanwege zijn ontwerp voor SpaceShipOne, bedoeld voor ruimtetoerisme. Geeft in toespraken altijd nadrukkelijk toe dat hij geen klimaatwetenschapper is.

Harrisson (Jack) Schmitt
(1935, VS)
Gepensioneerd geoloog, oud-maanastronaut, oud-senator voor de Republikeinse partij, ruimteondernemer en lobbyist voor mijnbouw op de maan. Was president van het Annapolis Centre for Science-Based Public Policy, een door ExxonMobil gesponsorde ‘voorlichtingsinstelling’ voor de olieindustrie die zich onder meer verzette tegen het verband tussen luchtvervuiling en astma, en tegen de gezondheidsgevolgen van kwikverontreiniging. Erelid van de AIME, beroepsvereniging voor de mijn- en oliewinningsindustrie.

Nir Shaviv
(1972, Israël)
Jonge fysicus die een beetje vreemde eend in de bijt is: zo is hij verklaard voorstander van groene technologie. Verdiept zich in de invloed van kosmische straling en de zon op het klimaat.

Edward David
(1932, VS)
Gepensioneerd elektrotechnicus, oud-wetenschapsadviseur van Nixon, oud-medewerker van Bell Labs en oud-topman van ExxonMobil, waar hij vice-president wetenschap en techniek was en president Research & Engineering. Heeft nooit onderzoek gepubliceerd.

Michael Kelly
(1949, UK)
Eminent fysicus, maar op het gebied van halfgeleiders. Deed in opdracht van de Royal Academy onderzoek naar de gelekte e-mails van de Climate Research Unit van de universiteit van East-Anglia – de zogeheten ‘Climategate’-affaire. Publiceerde als vaste-stoffysicus nooit over klimaatonderzoek.

Henk Tennekes
(1936, Nederland)
Oud-onderzoeksdirecteur bij het KNMI, oud-hoogleraar lucht- en ruimtevaart in de VS. Werd ontslagen bij het KNMI wegens toenemend excentrieke opvattingen, waarbij hij bijvoorbeeld de bijbel gebruikte om wetenschappelijke argumenten te ondersteunen. Raakte in conflict met het KNAW over het klimaat en zegde daarna zijn lidmaatschap op.

Antonino Zichichi
(1929, Italië)
Gepensioneerd kerngeleerde, wetenschapspopularisator, oprichter van de spreekbuis voor klimaatsceptici de World Federation of Scientists en een ‘bekende Italiaan’, die geregeld relletjes veroorzaakte. Publiceerde veel over nucleaire fysica maar nooit over klimaatonderzoek. Was ooit een prominent figuur bij CERN maar onderhoudt ook nauw banden met het Vaticaan.

Lees verder: