Bigfoot, Sasquatch en de Yeti wisten cameravallen en uitgebreide zoektochten steeds te slim af te zijn. Tegen de wetenschap kunnen deze mythische wezens echter niet opboksen: een uitgebreide genetische analyse onthult dat al hun ‘bewijsmateriaal’ afkomstig is van bekende diersoorten.
Bron: Patterson-Gimlin
Een internationaal team van wetenschappers onderzocht in totaal zijn 57 haarmonsters die van Bigfoot en zijn broers zouden zijn. Tijdens een eerste selectieronde gebruikten de onderzoekers microscopie en fluorescentie-spectroscopie om te bepalen welke monsters niet echt uit haar bestonden. Er bleven 36 samples over die vervolgens DNA-analyse ondergingen. Geen enkele haarsoort bleek afkomstig te zijn van primaten, behalve een monster dat bestond uit menselijk haar. De meeste haren waren afkomstig van beren, honden, koeien, paarden, herten en zelfs schapen en wasberen.
Himalaya-monsters
Twee haarmonsters uit de Himalaya deden de onderzoekers wat langer achter de oren krabben. De haren bleken echter geen Bigfoot-bewijs te zijn: het DNA kwam overeen met dat van uitgestorven ijsberen die tijdens het Pleistoceen leefden. Bekende oer-ijsberen leefden echter niet op de locaties waar de haren gevonden zijn. De wetenschappers speculeren daarom dat gaat het om het haar van een nog onbekende prehistorische beer, of van een kruising tussen een prehistorische ijsbeer en bruine beer.
Mythes
Bron: Eric Shipton
Het uitgebreide onderzoek startte in mei 2012, toen de Britse zoöloog Bryan Sykes een open uitnodiging stuurde aan wetenschappers en amateur-jagers om al hun bewijsmateriaal te delen. De Yeti is al sinds 1951 een beroemdheid, nadat bergbeklimmer Eric Shipton foto’s onthulde van gigantische pootafdrukken in de sneeuw van de Mount Everest. Al snel volgden geruchten over andere giga-primaten, waaronder Bigfoot of Sasquatch in Noord-Amerika en Almasty in centraal Azië.
Lees ook: