Bij zangvogels die hun gehoor verliezen, daalt binnen een dag de functionaliteit van het ‘zang’-gedeelte in hun brein. Onder een microscoop zagen onderzoekers van Duke University de omvang en activiteit van de betrokken zenuwcellen zichtbaar verzwakken.

Zebravink. Bron: Stephen Jones/ Flickr
Zebravink. Bron: Stephen Jones/ Flickr

Net als wij zijn zangvogels afhankelijk van hun gehoor om hun ‘stem’ te leren gebruiken. Jonge vogels moeten echt een tijd oefenen voordat ze net zo toonvast fluiten als hun ouders. Zangvogels die doof raken, kunnen daarna niet meer hun specifiek eigen ‘lied’ produceren. De veranderingen in de synapsen tussen zenuwcellen van de onderzochte vogels waren zo duidelijk dat de onderzoekers konden voorspellen van welke zebravinken de zang in de komende dagen het meest achteruit zou gaan. Uit het onderzoek blijkt een samenhang tussen de stemgeluiden die de vogels horen en veranderingen in de motorische gebieden die hun stem aansturen.

Volgens neurobioloog Richard Mooney helpen de resultaten van het onderzoek met het begrijpen van gehoorproblemen bij mensen: ’Volwassenen die slecht horen, spreken ook minder goed. Hun woorden raken misvormd en zijn slecht te begrijpen.’ Zangvogels zijn net als mensen gewervelde zoogdieren, en volgens Mooney gebruiken ze dezelfde gebieden in hun hersenen om spraak te leren. Daarom ziet hij zijn onderzoek als een bijdrage aan kennis over slechthorendheid bij mensen: ‘Doofheid bij mensen kan worden gezien als iets dat een meer wijdverbreid effect in de hersenen heeft dan gedacht.’