Kaketoes zijn in staat om ingewikkelde sloten te kraken die uit vijf verschillende vergrendelingen bestaan.  De kaketoes die de puzzel niet zelf kunnen oplossen, kijken bij anderen af om de handigheid te leren.

Kaketoe Muppet schroeft een boutje los. Bron: Alice Auersperg
Kaketoe Muppet schroeft een boutje los.
Bron: Alice Auersperg

Door een vijfvoudig slot te kraken, bewijst de kaketoe dat hij een grotere technische intelligentie heeft dan biologen voorheen dachten. Wetenschappers van de universiteit van Oxford, de universiteit van Wenen en het Max Planck Instituut daagden tien kaketoes (Cactua goffini) uit om de sloten te kraken. Ze plaatsten een transparant doosje bij de kaketoes waarin een lekkere noot was verstopt. Om het hapje te bereiken, moesten de vogels een reeks van vijf verschillende sloten oplossen.

De vogels moesten eerst een pin verwijderen, en daarna een schroef en een bout weghalen. Vervolgens moesten ze een wiel een kwartslag draaien. Ten slotte moesten ze een grendel opzij schuiven.

Een van de vogels, genaamd Pipin, wist het probleem in minder dan twee uur op te lossen. Sommige andere kaketoes moesten de truc eerst afkijken bij Pipin voordat ze het nootje wisten te bereiken. Andere vogels losten het raadsel juist op nadat ze elk slot eerst afzonderlijk mochten bestuderen.

Slimme vogel

Het slot dat de kaketoes kraakten. Bron: universiteit van Oxford
Het slot dat de kaketoes kraakten.
Bron: universiteit van Oxford

Wanneer de kaketoe een slot eenmaal in de smiezen hadden, leverde dat onderdeel geen problemen meer op bij nieuwe pogingen. De wetenschappers onderzochten ook hoe de vogels reageerden wanneer het probleem net wat anders was: wanneer de volgorde van de reeks veranderde, of wanneer een slot verwijderd of onklaar was gemaakt. De kaketoes bleken de veranderingen snel door te hebben.

‘We kunnen niet bewijzen dat de vogels de fysieke structuur van het probleem begrijpen zoals een volwassen mens dat doet, maar we kunnen wel concluderen dat ze inzien hoe objecten samenwerken. En dat ze een uitgebreid proces kunnen oplossen zonder voor elke stap beloond te worden’, zegt zoöloog Alex Kacelnik in een persverklaring.

De onderzoekers melden dat de kaketoe het kunstje kon klaren dankzij zijn nieuwsgierigheid, doorzettingsvermogen, en het feit dat hij zijn omgeving met zijn snavel, tong en klauwen verkent. Een dier dat alleen visueel ingesteld is, zou nooit zo’n goede kluiskraker zijn, aldus het onderzoeksteam.

Bekijk hieronder een van de kaketoes in actie.