Wageningen (NL) – Wageningse onderzoekers slaagden er maar niet in om de lokstof van de appelwants te isoleren. Wel ontdekten ze de alarmstof, en die kan natuurlijk ook handig zijn voor fruittelers.


Nu fruittelers steeds specifieker de belangrijkste plagen aanpakken, grijpen secundaire plagen hun kans. Zo ook de groene appelwants (Lycogoris pabulinus). Dit kleine insect, een halve centimeter groot en met een driehoekig schild, legt in het najaar eitjes op fruitbomen en in de zomer op kruiden. De larven beschadigen de oogst.
Voor bestrijding van insectenplagen heb je niet altijd chemische bestrijdingsmiddelen nodig. Soms kunnen andere chemische verbindingen helpen. Met lokstoffen, ofwel de feromonen waarmee vrouwelijke insecten hun partner lokken, kun je mannetjes in de val lokken. Onderzoekers van de NWO-Technologiestichting STW togen aan de slag, op zoek naar de verleidelijke lokstoffen van de vrouwelijke appelwants. Helaas mislukten hun pogingen keer op keer. Bij de geringste verstoring staken de vrouwtjes de productie van feromonen. Geen seks in tijden van stress.
Wel ontdekten de Wageningse insectenkundigen een alarmstof, namelijk hexylbutyraat. Met deze eenvoudige verbinding, die in iedere chemische winkel voorhanden is, waarschuwen appelwantsen elkaar voor dreigend onheil. Als lokken niet lukt, vormt wegjagen een alternatief voor kwekers. Als ze de alarmstof in de boomgaard verspreiden, mijden wellicht de appelwantsen de fruitbomen.

Erick Vermeulen