Met een staart die gemoedelijk heen en weer slaat lijkt het net een echte vis. Maar dit is geen schepsel van vlees en bloed. Het is robotvis SoFi. Hij is ontwikkeld om het onderwaterleven van dichtbij te kunnen bestuderen
Met op afstand bestuurbare of autonome onderzeeërs is dat vaak niet mogelijk. Die worden namelijk aangedreven door een luide schroef waardoor zeedieren kunnen schrikken. Op video is te zien dat SoFi daar absoluut geen last van heeft. De robotvis wordt op afstand bestuurd met een waterdichte Super Nintendo-controller en zwemt rustig langs andere vissen die zich niets lijken aan te trekken van de mechanische indringer.
Vissenogen
SoFi heeft een compartiment dat lucht comprimeert en decomprimeert. Hiermee kan hij zijn eigen drijfvermogen aanpassen en zo tot 18 meter diepte duiken – een grote vooruitgang ten opzichte van eerdere robotvissen die veelal niet de diepte in konden.
Hij wordt aangedreven door lithiumbatterijen die ook in smartphones worden gebruikt. Daardoor kan hij veertig minuten lang aan één stuk door zwemmen terwijl hij foto’s en video’s maakt van zijn omgeving met een fisheye-camera. Alle elektronica zit netjes verpakt in de waterdichte kop van SoFi.
‘Voor zover wij weten is dit de eerste op afstand bestuurbare robotvis die in drie dimensies kan zwemmen,’ zegt Robert Katzschmann, die samen met zijn team van het Computer Science and Artificial Intelligence Laboratory van MIT de robotvis heeft ontwikkeld.
Voorlopig heeft SoFi tijdens zijn onderwatertochten alleen video opgenomen, maar het team denkt snel andere sensoren zoals een thermometer toe te voegen.
Ook zijn er plannen om ‘scholen ’ te maken van autonome robotvissen die continu de gezondheid van het leven in de oceaan kunnen meten. Hun batterijen zouden ze kunnen opladen door zonne-energie op te vangen aan het wateroppervlak.
Mis niet langer het laatste wetenschapsnieuws en meld je nu gratis aan voor de nieuwsbrief van New Scientist.
Lees verder: