Een doorbraak in de draadloze communicatie, dat lijkt de ontwikkeling van radio’s die signalen kunnen ontvangen terwijl ze zelf signalen versturen. WiFi kan daarmee straks een tandje bijzetten.
Draadloze communicatie werkt zoals de oude walkie-talkie: je spreekt een boodschap in en maakt dan de verbinding vrij, zodat de gesprekspartner kan reageren. Volgens de leerboeken is dat de gulden regel voor draadloze communicatie, maar aan Stanford University laten onderzoekers zien dat boodschappen tegelijkertijd in beide richtingen kunnen gaan. Dat belooft snellere communicatie voor draadloze computernetwerken zoals WiFi, en kan ook voordelen bieden bij communicatie tussen verkeerstorens en meerdere vliegtuigen.
Mobiele telefoons omzeilen op handige wijze de gulden regel, zodat het lijkt alsof je via zo’n apparaat tegelijkertijd kan spreken en horen. Dat gaat echter niet op voor draadloze computernetwerken. Of toch wel? Drie studenten lieten zich inspireren door de wijze waarop het menselijk brein werkt. Dat filtert de zelf geproduceerde spraak weg zodat de spraak van de ander kan worden begrepen.
De signalen die een radio, zoals de WiFi-zender-ontvanger, uitzendt, zijn veel sterker dan de signalen die hij van een andere radio ontvangt. Niettemin slaagden de onderzoekers aan Stanford erin om uit de signalen die de microfoon van de radio ontving, de luide signalen die hij zelf verstuurde te verwijderen. Deze techniek was al bekend van koptelefoons die omgevingsgeluiden uitdoven. Daardoor kon het binnenkomende gefluister van een andere radio wel worden begrepen.
Dat opent niet alleen de weg naar hogere intensiteit van informatie-uitwisseling in bijvoorbeeld WiFi. Volgens Philip Levis, universitair hoofddocent in Stanford, kan het systeem ook rampen in de luchtvaart voorkomen, doordat het de radiostilte voorkomt die optreedt als twee vliegtuigen op dezelfde frequentie tegelijkertijd een verkeerstoren aanroepen. Een patent is aangevraagd. Nu werken de onderzoekers aan verbetering van de techniek bij sterkere zendsignalen en over grotere afstanden.
Erick Vermeulen
