De discussie over wetenschap en religie laait hoog op in het Verenigd Koninkrijk, nadat Sir Martin Rees, the Royal Astronomer, de Templetonprijs ontving.
Weliswaar verklaart Sir Martin Rees in een interview dat hij niet gelovig is, maar toch nemen atheïsten het hem kwalijk dat hij de Templetonprijs accepteert. Het is, als je commentaren leest, bijna alsof Rees daarmee zijn ziel aan de duivel verkoopt, of misschien beter gezegd aan god. De Templeton Foundation is in 1973 opgericht door een rijke Wall-Street-zakenman, John Templeton, die zichzelf enthousiast christen noemde. Eerdere winnaars van de prijs zijn onder meer evangelist Billy Graham en moeder Teresa.
Tegenstanders stellen dat Rees met het aanvaarden van de prijs niet alleen de Templeton Foundation legitimeert, maar ook alle eerdere laureaten van de prijs. Volgens Richard Dawkins, die in zijn publicaties en twitter-uitingen religie bijna te vuur en te zwaard bestrijdt, vervaagt de Templeton Foundation de grenzen tussen wetenschap en religie en maakt het een deugd van geloof zonder bewijs. Guardian-journalist Ian Sample citeert ook de evolutionair-bioloog Jerry Coyne, die de Templeton Foundation ervan beschuldigt dat het religieuze waarden in de wetenschap wil invoeren. De Britse Nobelprijswinnaar Sir Harry Kroto is ook kritisch. “Het is gemakkelijk om met een aas van een miljoen Britse ponden een paar uitstekende wetenschappers aan de haak te slaan en die te laten zeggen dat ze persoonlijk geen conflict tussen wetenschap en religie zien, maar ze lijden aan een of andere vorm van intellectuele schizofrenie.”
Sample interviewde de laureaat uitgebreid. Rees benadrukt dat hij niet gelovig is maar dat hij in Cambridge wel naar de kerk gaat – dat gaat samen met zijn functie – en geniet van het koor dat wereldfaam heeft. Over een constructieve dialoog tussen wetenschap en religie is Rees sceptisch.
Uiteraard lopen de fora op internet vol met de bekende ongezouten meningen en complottheorieën. De namen van Darwin en Galilei passeren daar, en begrippen als intelligent ontwerp.
Ongetwijfeld blijft het debat nog even doorsudderen, bij gebrek aan een onafhankelijke umpire. De vraag rijst of toekomstige Templetonprijskandidaten die overtuigd zijn van oerknal en evolutie van de prijs zullen afzien, of het geld zullen accepteren en dan voor lief nemen dat ze het middelpunt van een levendige discussie zullen zijn.
