Ook hobbyisten gaan meedoen met de verkenning van de planeet Mercurius. Eind dit jaar kan iedereen met een internetverbinding de kraters gaan bestuderen die het ruimtevaartuig Messenger momenteel op het oppervlak van de planeet fotografeert.
Typisch ruimtevaart anno 2011: wie iets wil weten over de ruimtesonde Messenger, vraagt dat gewoon even via Twitter na bij die ruimtesonde zelf. Het toestel antwoordt vlot, vanuit zijn baan om de planeet Mercurius: ‘We zijn van plan om met Zooniverse in zee te gaan voor een Mercury Zoo.’
Grapje van de vluchtleiding bij NASA, om de ruimtesonde zijn eigen Twitteraccount te geven, maar het antwoord is serieus, bevestigt vanuit Engeland Pamela Gay van het wetenschapsproject Zooniverse. ‘Het Mercury Zoo project begint eind 2011, ervan uitgaand dat Messengers camera’s en zendsystemen ons hoogkwalitatieve gegevens blijven sturen.’
Zooniverse
De woorden Zooniverse en Mercury Zoo verwijzen naar een internet-trend, waarbij amateurs vanuit huis wetenschappers helpen bij het doorvlooien van grote hoeveelheden ruwe onderzoeksgegevens.
De Britse organisatie Zooniverse beheert sinds 2007 een aantal websites waarop dat kan. De deelnemer krijgt een logincode, en kan dan bijvoorbeeld kraters op de maan opmeten (het Moon Zoo-project), in oude scheepslogboeken nazoeken wat voor weer het vroeger was (Old Weather) of sterrenstelsels categoriseren die zijn gefotografeerd door de ruimtetelescoop Hubble (Galaxy Zoo).
Het idee daarachter is dat, als het om het zoeken van patronen gaat, het menselijk oog soms een betere inschatting kan geven dan de computer. Een soort computerspel voor de wetenschap dus. En, ook leuk, soms vind je nog eens wat: de Nederlandse deelneemster Hanny van Arkel geniet inmiddels een zekere wereldfaam, nadat ze op de foto’s van Galaxy Zoo een raadselachtige groene nevel ontdekte, inmiddels internationaal bekend als ‘Hanny’s Voorwerp’.
Lunar Reconaissance Orbiter
Het Mercurius-project zou gaan lijken op Moon Zoo, waar internetters maanlandschappen vastgelegd door de satelliet Lunar Reconaissance Orbiter afzoeken. Door de kraters op de maan met de muis over te trekken, beoordelen de deelnemers ze op grootte en vorm.
Wie liever in de weer is met losliggende stenen, kan er tellen op welke plek op de maan de meeste keien liggen. Astronomen hopen uit die informatie gegevens te kunnen destilleren over de samenstelling en de geschiedenis van de maan.
Hoe dat precies zit met Mercurius, kan Zooniverse-directeur Chris Lintott nog niet zeggen. ‘De details hebben we nog niet’. Volgens woordvoerster Gay heeft NASA al wel geld toegezegd voor het project.
Hanny van Arkel, onderwijzeres in het dagelijks leven, laat weten in elk geval ‘absoluut’ van de partij te zijn, als de Mercurius-dierentuin op internet van start gaat. ‘Ik moet toegeven dat het nu wat veel projecten zijn en ik zo mijn favorieten heb, maar ik probeer ze allemaal.’
