Studenten bouwkunde ontwikkelden plannen voor de waterberging in de 21e eeuw.
Waterworld, zo noemen Jarrik Ouburg en Serge Schoemaker hun afstudeerproject. In tegenstelling tot de gelijknamige film met Kevin Costner, leven in hun toekomstvisie nauwelijks mensen op het water. Ze hebben juist uitgezocht hoe spaarbekkens in de Randstad een groot deel van de benodigde wateropslag kunnen verzorgen.
“Een goed doordacht plan dat een oplossing aandraagt voor het probleem voor het probleem van de waterberging in het verstedelijkte gebied rond de delta van de grote rivieren, waar ruimte schaars is”, verklaart prof Frieling, die de twee studenten begeleidde.
Het systeem van de studenten neemt acht- tot tienmaal minder ruimte in dan conventionele oplossingen, zoals het verbreden van rivieren en het onder water laten lopen van polders. Ze gaan uit van achtendertig waterbekkens van elk één vierkante kilometer. Ze worden omgeven door zanddijken met een hoogte van 7,5 meter en onder het maaiveld afgesloten met een dichte kleilaag. Het water kan tot tien meter hoogte stijgen. In elk bekken verdelen kleinere dijken de ruimte in compartimenten, met elk een eigen bestemming. In droge perioden zijn dat bijvoorbeeld functies zoals strand, openluchtconcerten of sport. Als het water komt, kun je de compartimenten een voor een laten vollopen. De studenten denken dat de bekkens ook een goede mogelijkheid bieden om te experimenteren met drijvende woonwijken en kassen. Als voorbeeld hebben Jarrik Ouburg en Serge Schoemaker een spaarbekken nabij Schiphol uitgewerkt. Daarin combineren ze de waterberging met toerisme en vrijetijdsbesteding.
Mede vanwege de alsmaar stijgende grondprijzen, kan de oplossing van de studenten goedkoper zijn dan de plannen die de Commissie Waterbeheer 21e Eeuw voor de komende vijftig jaar voorstelt. Wellicht horen we nog meer van dit afstudeerproject.
