De aarde herbergt tal van bedreigde diersoorten die wel een portie aandacht verdienen. Dit zijn zeven dieren die in hun voortbestaan worden bedreigd – puur en alleen uitgekozen op basis van de uiterst subjectieve cuteness-maatstaf.

De 25 overgebleven Hainangibbons leven in vier families in het Bawanglang natuurreservaat op Hainan. Bron: xxx
Een Hainangibbon in de Bronx Zoo. Bron: Wikimedia commons

De Hainangibbon (Nomascus hainanus) Hainan, China

Het zien van een Hainangibbon is een zeldzaam voorrecht. De tocht begint bij het krijgen van toegang tot het natuurreservaat Bawanglang op het Chinese eiland Hainan. Eenmaal daar moet je ver voor het ochtendgloren opstaan om de steile berghelling te beklimmen die je bij de luisterpost brengt.

Een Javaanse schubdier. Bron: xxx
Een Javaans schubdier. Bron: Wikimedia commons

Dan is het wachten. Als je gelukt hebt, hoor je bij het aanbreken van de dag het spookachtige koor van de gibbons vanuit de boomtoppen. Er zijn slechts ongeveer 25 van deze prachtig gekleurde gibbons over.

Het Javaans schubdier (Manis javanica), Komodo, Indonesië

Waar Amerika miereneters heeft, heeft Azië schubdieren – hoewel misschien niet lang meer. Beide diersoorten jagen met hun lange plakkerige tong op mieren en termieten, maar daar houden de overeenkomsten op. Vanwege zijn gewilde vlees – volgens de lokale bevolking een ware delicatesse – en schubben en huid, waar traditionele Chinese medicijnen van worden gemaakt, is het Javaans schubdier met uitsterven bedreigd.

Een amoerpanter in Diergaarde Blijdorp. Bron: Wikipedia commons.
Een amoerpanter in Diergaarde Blijdorp. Bron: Wikipedia commons.

De amoerpanter (Panthera pardus orientalis), Rusland en China

De amoerpanter is een van de tien ondersoorten van het luipaard. Er zijn nog maar 35 tot 70 over in het wild – afhankelijk van wie je het vraagt. Hoe dan ook is de amoerpanter een van de zeldzaamste katten ter wereld. De overgebleven groep leeft samen in een klein gebied in het oosten van Rusland tegen de grens met China.

Een tekening van een Javaanse neushoorn uit 1862. Bron: Hermann Schlegel via Wikimedia Commons
Een tekening van een Javaanse neushoorn uit 1862. Bron: Hermann Schlegel via Wikimedia Commons

De Javaanse neushoorn (Rhinoceros sondaicus), Indonesië en Vietnam

Ooit veelvoorkomend in Zuidoost-Azië, is de Javaanse neushoorn nu alleen nog maar te vinden in twee beschermde natuurgebieden: een op het Indonesische eiland Java en een in Vietnam. Men denkt dat er nog zo’n zestig exemplaren over zijn. Hoewel ze in beschermde gebieden leven, dreigt nog steeds het gevaar van de illegale hoornhandel. De Vietnamese populatie bestaat waarschijnlijk alleen uit vrouwtjes – daar is dus ook weinig kans op een hoognodige gezinsuitbreiding. Op camerabeelden uit 2000 uit het Indonesische park waren wel twee neushoornkalveren te zien. Op basis van aangetroffen DNA en pootafdrukken denkt men dat er op dat moment nog twee andere jonge neushoorns rondliepen.

Gouden halfmaki in de bossen van Madagaskar. Bron: Brian Gratwicke via Flickr CC
Gouden halfmaki in de bossen van Madagaskar. Bron: Brian Gratwicke via Flickr CC

De Gouden halfmaki (Hapalemur aureus), zuidoosten van Madagaskar

Er zullen weinig mensen zijn die deze beestjes niet leuk vinden. Net als China’s reuzenpanda, leeft de Gouden halfmaki vrijwel alleen van bamboescheuten – jonge uitlopers van de bamboeplant. Deze scheuten bevatten, net als de pitten van appels en perziken, de giftige stof cyanide. Het is onbekend hoe de maki’s hun giftige dieet van meer dan 12 keer de dodelijke dosis cyanide kunnen overleven.

Saola in xxx gebergte in Vietnam. Bron: Wikimedia commons
Saola in het Annamitisch gebergte in Vietnam. Bron: Wikimedia commons

De saola (Pseudoryx nghetinhensis), Laos en Vietnam

De saola, bij sommigen ook wel bekend als de Aziatische eenhoorn, werd voor het eerst gezien in 1992 in het Annamitisch gebergte in Laos en Vietnam. Het was het eerste nieuw ontdekte zoogdier in vijftig jaar tijd. De vondst zorgde dan ook voor de nodige commotie. Nog maar drie keer hebben wetenschappers sindsdien leden van deze zeldzame soort gezien. Dankzij de lokale bevolking weten we meer over het solitaire dier. De slanke, puntige hoorns van de saola, gekenmerkt door de karakteristieke witte vlekken op het gezicht, kunnen tot 50 centimeter lang worden.

De Californische bruinvis of vaquita. Bron: Flickr CC
De Californische bruinvis of vaquita. Bron: Flickr CC

De Californische bruinvis of vaquita (Phocoena sinus), Mexico

De Californische bruinvis – ook wel vaquita – is de kleinste walvisachtige en het meest bedreigde zeezoogdier ter wereld. Onderzoekers schatten dat er minder dan honderd en mogelijk nog maar zestig van deze kleine bruinvissen rondzwemmen, en dat de soort in 2022 compleet uitgestorven zou kunnen zijn. De vaquita leeft in de warme wateren van de Golf van Californië, waar het dier weinig natuurlijke vijanden heeft. Dat is dan ook niet de oorzaak van het verdwijnen van de soort. Vaquita’s eindigen als bijvangst in de visnetten bedoeld voor een andere bedreigde soort: de Totoababa macdonaldi wiens zwemblaas voor een klein fortuin in China wordt verkocht.

Altijd op de hoogte blijven van het laatste wetenschapsnieuws? Meld je nu aan voor de New Scientist nieuwsbrief.

Lees verder: