Zijde is de oplossing om hersenimplantaten veiliger, beter en gevoeliger te maken. Dit blijkt uit onderzoek van een Amerikaans onderzoeksteam van biomedici, materiaalkundigen en neurologen.
Verschillende universiteiten door de gehele Verenigde Staten werkten mee aan een breinimplantaat dat beter aansluit op de hersenen. Hun bevindingen publiceerden ze deze week in Nature Materials.
Een laagje van zijde en kunststof, met hierop de elektroden van het implantaat, wordt op de hersenen aangebracht. Zodra er contact is met de hersenen lost het laagje van zijde op en blijven de elektroden achter op de hersenen. Huidige implantaten, onflexibele siliconen, kunnen niet overal goed contact met de hersenen maken. Hierdoor zijn ze onnauwkeuriger dan de nieuwe implantaten. Het verschil tussen de twee lijkt op het inpakken van een bal met hard en dik karton, of met een zachte, dunne doek.
Het nieuwe implantaat ligt strak over de rondingen van de hersenen en is bovendien maar zo’n vijf mensenharen, 500 micrometer, dik, waardoor het aanbrengen minder belastend is voor het brein. Verder blijft het zijde-gebaseerde implantaat beter zitten bij beweging van de hersenen. De opgeloste zijde wordt, als natuurlijk stofje, door het lichaam afgebroken.
Het implantaat blijft dus goed zitten, maar de onderzoekers tasten nog wel in het duister over hoe het blijft zitten. David Kaplan, een van de onderzoekers, werkzaam aan Tufts University in Medford: “Aantrekkende krachten van het vochtige breinoppervlak, en mogelijk nog wat restjes zijde, houden het implantaat op de juiste plek.”
Zijde lijkt misschien alleen dé stof voor dassen en overhemden. Het is echter heel sterk, waardoor het een goede ondergrond is voor de elektroden, verder ook erg flexibel en als natuurlijk product uitermate geschikt voor biologische toepassingen. De onderzoekers verwachten dat deze nieuwe implantaten een sprong vooruit kunnen zijn in de aanpak van neurologische afwijkingen. Tot nu toe zijn dierproeven met de implantaten veelbelovend. Kaplan hoopt dat ook binnenkort humane onderzoeken starten. Epileptische aanvallen kunnen met deze techniek mogelijk vroegtijdig gestopt worden en kapotte zenuwen weer hersteld. Lieke van der Hulst